open diary
 
วันเสาร์, 2. สิงหาคม 2003
มันจบแล้ว

เมื่อคืนไปเจอเพื่อนทุกคนที่แยกย้ายกันไป
บางคนไม่เจอกันนาน6ปี
โคตรคิดถึงทกุคน...
เปลี่ยนไปกันหมดเลย
แทบจะเป็นคนละคน
นั่งดูวิดีโอกับสไลด์โชว์ของ6ปีที่ผ่านมา
คิดถึงจัง....
time flies

เป็นหลักฐานว่า ยังไง ก็ต้องแยกกัน
โตๆกันแล้ว แม่งไม่มีทางตัวติดกันไปจนตาย...
แต่ละคนก็มีเรื่องของตัวเองต้องทำ
แต่อยากเจอกันบ่อยๆจังเลย

เพื่อน2คนไปอเมริกา วันที่12-13นี้
รู้ว่ามันไปแล้วมันก็กลับมา
แล้วก็รู้ว่า จะต้องคิดถึงมันมากๆแน่ๆ

**** มีคนอยู่คนนึง
ไม่รู้ว่าคนนี้เป็นอะไรของเรากันแน่
แต่คนนี้หายไปจากโลกนี้ไม่ได้
ขาดไม่ได้จริงๆ
จะทำยังไงดี...

speechที่พูดเมื่อคืน
I am truly honored to be here in this very special occasion this evening. As one of the representatives of the EPTS former students, I would like to present a graduation speech.
to make it easy, I’ve divided my speech into 2 parts.

The first part is for our teachers who discussed not only school’s lessons but also life's lessons. Now Six years have gone so fast. We’ve passed all the good times and the bad times but I believe that sometimes God gives us a difficulty in order to bring out the fighting spirit. Everything that happens to you can happen for the good.
When I got older, I’ve realized the possibility that I might have died or something might have happened drove me to complete a college education, which I truly value. It has also forced me on a journey to search for the purpose in our lives. It has taught me to appreciate people especially the ones who open the world for you. As the whole point of our education lies in the knowledge, skills, and ideas now stored in your minds. The certificates with our names written on it that we received are only markers of our efforts here, not the reward. The real treasures that we brought from this place are the changes in our mind, our new ways of thinking, our new ways of learning, and our new ways of understanding
Therefore, we would like to thank you again and again for making us “ Ourselves” today.

And Friends, this last part is for you guys who were always there.
I’m almost speechless because I really have nothing to say but you guys know what’s in my mind right? Coz there ain’t no words needed between us anymore.
Today as we left, remember the encounters, good as well as bad, we've experienced here at ****. Remember the promises you made to yourself and others. Keep in contact with those who have touched your lives. Come back and visit the school. We know teachers love to hear from former students, it gives them a feeling of worth or "a reason for being." Take time today to thank the people who have helped you make this day possible. Treat them as you would treat fine treasured glass.
One last NOTE: Many people have asked you “ What do you want to be when you grow up?” Some of us know the answers, some don’t. However I am sure many of us are headed for great successes, and, no doubt, many of us will definitely be earning lots of money so please remember that the school could really use a new building.

One last sentence, Remember your past, plan for your future, but live in the present.

Thank You…I am honored to have known all of you.....

 
online for 8469 Days
last updated: 16/9/02 00:26
status
Youre not logged in ... Login
menu
... home
... topics
... Home
... Tags


... antville home
พฤศจิกายน 2024
อา.จ.อ.พ.พฤ.ศ.ส.
12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
พฤศจิกายน
recent
As the Future Catches Me
เมื่ออนาคตจี้ตูด จะทำอะไรต่อไปดี จะยังไง ชอบทำอะไรนะเรา ถึงชอบอะไร แต่ถ้าได้ทำงานนั้นก็อาจจะไม่ชอบก็ได้ แล้วอย่างนี้ ถ้าต้องเปลี่ยนงานไปเรื่อย ๆ ชีวิตไม่ต้องทำอะไรพอดี...
by cinnamon (30/11/05 23:43)
nao if you're reading
this. i tried to contact you several times na, but...
by cinnamon (18/11/05 00:51)
life is good today ตอนนี้นั่งเผารายงานที่จะส่งพรุ่งนี้อยู่
มีความสุขจัง งานที่เหนื่อยแสนเหนื่อยจบไปแล้ว เมื่อวานมีงานคืนสู่เหย้าโรงเรียน อยากไปจัง แต่ไม่มีเพื่อนไป พอนึกถึงแล้ว ก็คิดไปไกลถึงตอนยังเป็นเด็กมัธยม ตอนนั้นเรายังมองคนด้วยสายตาใสแป๋วอยู่เลย ตอนนี้กลับทำอย่างนั้นไม่ได้แล้ว
by cinnamon (13/11/05 13:25)
เวลาได้คุยกับเพื่อนที่ไม่ได้คุยกันนานแล้ว ดีใจอย่างบอกไม่ถูก นับย้อนไปก็หลายไปอยู่
นึกถึงตัวเองตอนอยู่มัธยม อยากย้อนเวลาจัง ตอนนี้เริ่มแก่แล้ว ชีวิตมหาลัยผ่านมาเลยครึ่งทางแล้ว ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามที่คิดก็คงดี แต่เป็นไปไม่ได้หรอก ชีวิตจริงๆ แล้วมันก็เป็นเรื่องของการปรับตัว
by cinnamon (21/8/05 20:48)
hey just checking to see
if you're still here. I'm still alive, I guess, and...
by n (21/3/05 19:18)

RSS Feed

Made with Antville
powered by
Helma Object Publisher